|
New Delhi,
India - S.P. Gupta, oprichter directeur van Allahabad Museum en huidig
voorzitter van Indian Archaeological Society, wordt gecrediteerd vanwege het
opgraven van verscheidene gebieden van de Indus Vallei. Hij sprak met Rohit
Viswanath over recente ontwikkelingen in de marine-archeologie.
Wat zijn de laatste vorderingen in de marine-archeologie? ‘We gebruiken de term
marine-archeologie niet meer. Het wordt onderwater-archeologie genoemd. Dat is
zo omdat de term slechts oceanische en diepzeese archeologie aanduidt.
Onderwater-archeologie heeft echter een breder werkingsgebied. Zoetwaterbronnen
zijn historisch bevorderlijk voor menselijke gewoonten. Vele oude havensteden en
grote gemeenten waren gevestigd aan de monding van rivieren of trechtermondingen
waar schepen verankerd zouden kunnen worden. S.R. Rao heeft groot werk verricht
in Dwarka. Er zijn ook vaste ontdekkingen gedaan in Lakshadweep en op de
Elephanta eilanden. Verscheidene havengebieden zijn gevonden aan de oostkust in
Andhra Pradesh.’
Wat is de betekenis van deze vondsten? ‘Rao beweert dat de overblijfselen die
door zijn team zijn opgegraven bij de monding van de Gomti rivier in de Golf van
Kutch deel uitmaken van Krishna’s Dwarka, op grond van een zeehond die op het
terrein is gevonden. Op de Elephanta eilanden zijn 2000 jaar oude Romeinse
aardewerken ontdekt, die wijzen op rijke handel met de overleden Romeinse keizer
tussen de 4e en 7e eeuw na Christus. De vondsten bewijzen het als een
veelbetekenende havenplaats uit die periode. Verder, aan de westkust, bij Chaul,
heeft een team van het Deccan College bewijs van handel met Oman gevonden uit de
1e eeuw tot de 13e eeuw na Christus. Ook is er bewijs van handel opgespoord die
helemaal naar Japan leidt, van zowel het westen als het oosten van het land. Nu
weten we dat India contacten had van over de hele oude wereld, helemaal van de
Rode Zee in het westen naar de Zuid-China-zee in het oosten. India stond precies
in het midden van de wereldomvattende handel.
|
|